Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2008

Αφιερωμένο....

Πονά η φωνή σου, μη λες

αν φύγεις εσύ

δεν υπάρχω κι εγώ

δεν έχει η ιστορία

αρχή ούτε τέλος

κάθε της λέξη θανάσιμο βέλος

Τώρα πάω, πάω μακριά
σ' αγαπάω, μα είναι αργά(;)
τώρα πάω, σ' αγαπάω..

Καλή χρονιά....

Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2008

Καλά Χριστούγεννα..

Έρχονται οι διακοπές..Τέρμα τα ψέμματα..Άρχισαν οι ευχές μπροστά από το Χριστουγεννιάτικο δέντρο καθισμένη στο τζάκι και έξω να βρέχει..Τα φωτάκια να αναβοσβήνουν ρυθμικά την μελωδία Jingles Bells..Εσύ με ποτάκι μόνη σου να προβάλεις τον καθρεπτισμό σου στον πυρήνα της φωτιάς..
Αυτά είναι τα Χριστούγεννα που λατρεύω..Αυτά τα Χριστούγεννα έκανα πάντα..
Φέτος νομίζω ότι θα είναι διαφορετικά..Από πολλές απόψεις..Και τολμώ να ψελλίσω ότι δεν θα είναι μοναχικά..Θα τα περάσω με αγαπημένα πρόσωπα,μακριά από την ζωή που ξέρω, που βιώνω καθημερινά..μακριά από το σπίτι μου..Αυτή θα είναι και η ευχή μου..και ελπίζω να πραγματοποιηθεί αύριο..
Καλά Χριστούγεννα λοιπόν..Διώξτε την απελπισία..τα απομεινάρια κακίας που διαλύουν την γιορτινή ατμόσφαιρα..και απολαύστε την ημέρα..με πρόσωπα που ποτέ δεν φανταστήκατε ότι θα είναι τα ιδανικότερα..απλά απολαύστε την ημέρα..

Καλή αντάμωση..

Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2008

Δαίμονες..

Να 'μαι πάλι, να πολεμάω τους δαίμονές μου..που έχουν κυριολεκτικά καταβάλει την ζωή ,την σκέψη , το μέλλον , τα όνειρά μου..
Δεν είναι απλά τα πράγματα..Η εξιλέωση μπορεί να μην έρθει και ποτέ..και έτσι να καταλήξω σε ένα άδειο δωμάτιο μόνη μου με εμμονές,μοναξιά και πόνο..
Όμως όσο κι αν πολεμάω όλο μου το σύμπαν, έχουν μια ξεχωριστή θέση στο μυαλό μου κι όταν ξεκινάω κάτι καινούριο αυτόματα ενεργοποιούνται και καταστρέφουν όλη την υποτιθέμενη μαγεία..

Το παραμύθι ποτέ δεν έχει τελικά ευτυχισμένο τέλος..Ο σωτήρας αργεί..Κι αν έχει έρθει όμως, θα είναι τόσο δυνατός να με σώσει και να βαφτιστεί ήρωας;

Ή δεν έχει τελικά νόημα όλο αυτό;Είναι προσωπική υπόθεση..Είναι προσωπική πρόκληση..Μόνοι θα είμαστε πάντα..επομένως..πάλι μόνη...

Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2008

360 μοίρες αναστροφή...

'Εχω πάθει ένα ελαφρό κολημματάκι με τους scorpions τελευταία..με όλες τις μπαλάντες τους..Δεν ξέρω που οφείλεται αυτό..αλλά μου αρέσει πολύ...
..Είναι πολύ εύκολο να αλλάξει η διάθεση, μέσα σε δευτερόλεπτα, καμιά φορά..
Εκεί που ευτυχισμένος αγναντεύεις το πέλαγος..ήρεμος,γαλήνιος..τσουπ!αρχίζεις να μελαγχολείς...εκεί που κοιτάζεις παλιές φωτογραφίες των συμμαθητών σου..τσουπ!μελαγχολείς..όταν αισθάνεσαι χαρούμενος με κάποιο γεγονός, αν κάτσεις λίγο μόνος μελαγχολείς πάλι..
Κι όταν σου έρχεται μια καινούρια ευκαιρία..πάλι μελαγχολείς..

Τι να πω....άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου τελικά...

Είναι τόσο εύκολο να παραπονιόμαστε..να πονάμε..να κλαίμε..να γελάμε,να μαλώνουμε..Είναι όμως αληθινή ανάγκη αυτό;Ανάγκη;..
Κακό βράδυ απόψε..Δεν λέω τίποτα άλλο..Θα κατηγορήσω τους scorpions και το "hear in my heart"..
αυτά για σήμερα..

Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου 2008

..................................

Είμαι απολύτως αηδιασμένη...Από τα Μ.Μ.Ε..ποια ενημέρωση δηλαδή..μέσα μαζικής κοροϊδίας έπρεπε να τα λένε..
Όταν γίνονταν οι καταλήψεις και οι πορείες το 2007 το μόνο που τους έννοιαζε ήταν να καταγράφουν τις ζημιές των κουκουλοφόρων ,που παρεπιπτόντως ήταν φοιτητές,και να λένε δείτε τι κάνουν οι φοιτητές..δείτε τι κάνουν οι πορείες,με αυτές τις συμπεριφορές δεν κερδίζετε τίποτα..
Και τώρα 2008, καταγράφουν τις ζημιές των κουκουλοφόρων, που παρεπιπτώντως δεν είναι μαθητές και φοιτητές, και να λένε η ίδια η αστυνομία τους βάζει..και οι μαθητές και οι φοιτητές καλά κάνουν που κατεβαίνουν σε πορείες..μόνο έτσι θα κερδίσουμε τον αγώνα..
Ξαφνικά ένα κύμα μίσους προς την αστυνομία, κατέκλεισε τις ειδήσεις..Οι δολοφόνοι..Πετάνε δακρυγόνα, χημικά, χτυπούν κοπέλες και παιδιά..Τα δικά μας παιδιά...Δείχνουν εικόνες με τους κουκουλοφόρους να στέκονται ανάμεσα σε αστυνομικούς και τι να μην λένε γι 'αυτό..

Που ήταν τότε όμως όταν τα ίδια έκαναν στους φοιτητές; Οι φοιτητές, δεν είναι δικά τους παιδιά;Μας πέταγαν δακρυγόνα, χημικά..Μας χτυπούσαν ανελέητα και αδικαιολόγητα και δεν έδειχναν τους κουκουλοφόρους ανάμεσα στους αστυνομικούς..Αυτό δεν μετρούσε τότε, αλλά σήμερα μετράει..

Δεν μπορώ να καταλάβω προς τι αυτή η μεταστροφή..Αλλά πραγματικά..είναι τόσο ψεύτικη..

Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2008

Ο μέρμηγκας...

Ένας μέρμηγκας κουφός με πήρε απ το χέρι
Είμαι λέει ο πιο σοφός σ΄ ολόκληρο τ' ασκέρι
Kαι τα μικρά του τα μερμηγκάκια
χειροκροτάνε μ' ενθουσιασμό

εν-δυό προσκυνάμε,

εν-δυό πολεμάμε,
εν-δυό δεν πεινάμε
Tα βολεύεις μια χαρά σπουδαίο μου μυρμήγκι
όμως πρόσεχε καλά τ' ωραίο σου λαρύγγι

Kαι τα μικρά του τα μερμηγκάκια

χειροκροτάνε μ' ενθουσιασμό
εν-δυό προσκυνάμε,

εν-δυό πολεμάμε,
εν-δυό μα πεινάμε

Πριν προλάβω να του πω το σύστημα ν' αλλάξει

πλάκωσε όλο το χωριό το μέρμηγκα να χάψει
Kαι τα μικρά του τα μερμηγκάκια

χειροκροτάνε μ' ενθουσιασμό
εν-δυό προσκυνάμε,
εν-δυό μα πεινάμε,
εν-δυό θα σε φάμε!


Στίχοι: Μάνος Λοΐζος
Μουσική: Μάνος Λοΐζος
Πρώτη εκτέλεση: Μάνος Λοΐζος
Άλλες ερμηνείες: Σωκράτης Μάλαμας

Έχουμε βαρεθεί πια την κοροϊδία τους..Έλεος πια..Καιρός να προχωρήσουμε μπροστά..Χωρίς αυτούς που μας "κυβερνάνε"..Δυστυχώς, ας είναι ο θάνατος του Αλέξη ο λόγος για να ξυπνήσουμε όλοι μας..Τέρμα πια..Φτάνει..

Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2008

Μοναξιά...

Βρε παιδιά...αφού είναι γνωστό..Οι βραδινές οι σκέψεις είναι ο εχθρός μας..Σε πιάνουν κουρασμένο..φορτισμένο απ' όλη την μέρα..σου επιτίθονται απ' όλες τις πλευρές και σε χτυπούν ανελέητα, εκεί που πονάς περισσότερο..Στην μοναξιά σου!

Και τι είναι μοναξιά;Να μην έχεις έναν άνθρωπο να ακουμπήσεις το κεφάλι σου στον ώμο του;Να μην έχεις μια αγκαλιά την ώρα που θες;Να μην έχεις κάποιον άνθρωπο δίπλα σου,που να σε αγαπά διαφορετικά από τους γονείς και τους φίλους σου;....
να γυρνάς από έξοδο και να πλαγιάζεις στο κρεβάτι μόνη σου..
να νιώθεις ότι το κενό που υπάρχει στην καρδιά,στο μυαλό κ στο σώμα σου είναι μεγάλο...
να περπατάς στο δρόμο και το σώμα να γυρνά προς τα δεξιά γιατί του λείπει αυτός..ο κάποιος...

Αυτήν την μοναξιά νιώθεις απόψε;

Δεν υπάρχει απάντηση..Δεν υπάρχει παρηγοριά..Η μοναξιά (με την όποια έννοια της) είναι ο καλύτερος σύντροφος του ανθρώπου..μπορεί να είσαι με χιλιάδες άτομα και να νιώθεις μόνος..μπορεί να είσαι με το ταίρι σου και να νιώθεις μόνος..οι πιθανότητες είναι άπειρες..
Το θέμα είναι, εσύ πως την χειρίζεσαι κάθε φορά που πρέπει να την αντιμετωπίσεις..
Αν την πάρεις με το καλό,θα συμβιώνετε μαζί ευχάριστα, γιατί θα ξέρεις ότι είναι κομμάτι του εαυτού σου..και πιθανόν να την αγαπάς..
Αν πάλι, την πάρεις με το κακό.. θα σε κυνηγάει κ θα την κυνηγάς σε ένα ατέλειωτο κυνηγητό που θα προσπαθείτε να δείτε ποιος θα φτάσει πρώτος στο τέρμα, αλλά αυτό δεν θα έρχεται ποτέ..και πιθανόν να τρελαθείς..

Πραγματικά δεν υπάρχει απάντηση στην μοναξιά..Είναι πολυμορφική,μεταλλάσεται και διαμορφώνεται ανάλογα με το άτομο..Ίσως και να είναι ένας ιός..Εσείς των υπολογιστών ξέρετε ότι αν μπει στο σύστημα,μπορεί κ να τα καταστρέψει όλα..

Γι' αυτό ίσως δεν πρέπει να καθορίζει και να προσδιορίζει την ζωή και τα σχέδιά μας..
Μόνοι νιώθουμε συνέχεια..Ναι..ίσως και να είναι φυσιολογικό..όμως..
είναι πραγματικό;..

(αφιερωμένο στην Έφη..)

Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2008

Εδώ..

Εδώ..κρυμμένη πίσω από τα πλήκτρα του υπολογιστή..κάτω από τα σκεπάσματα το κρεβατιού..

Εδώ..κρυμμένη πίσω από τα ψέμματα..πίσω από τις αλήθειες..πίσω από μένα..

Εδώ..στο γεωγραφικό σημείο στο οποίο αποδεικνύεται η ύπαρξή μου..

Είμαι εδώ..εδώ..

...και όλα γυρίζουν γύρω από το εδώ..όλα προχωράνε γύρω από το εδώ..κι όμως το εδώ, μένει πάντα στάσιμο..

Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2008

Βήματα..

Είναι δύσκολο να περπατάς μόνος σου σ' αυτήν την γη..Βρέχει λίγο και εσύ βουλιάζεις στο χώμα..Είναι δύσκολο να ισορροπήσεις..να μάθεις να συγχρονίζεις τις κινήσεις σου για να μην πέσεις..
Ακόμα και τα βήματα, είναι δύσκολο να τα μάθεις να είναι αποφασιστικά..σχεδόν πάντα είναι δειλά..και ίσως σε κάνουν να αναρωτηθείς..
Θα αφήσω ίχνη μου πίσω;..ώστε κάποιος να τα βρει..να τα ακολουθήσει;
Θα αφήσω ίχνη πίσω μου;..ώστε αν χαθώ ..να μπορώ να γυρίσω πίσω..

Είναι δύσκολο να περπατάς μόνος σου σ' αυτήν την γη..Έχει ξηρασία και το χώμα είναι τόσο σκληρό..αφιλόξενο..Είναι δύσκολο να ισορροπήσεις..Τα βήματα σου πρέπει να είναι αποφασιστικά..να είναι μηχανικά..Να ξέρεις που θα πας..να έχεις σκεφτεί έναν προορισμό..γιατί ...η επιστροφή δεν θα είναι εύκολη..
πιθανόν..να μην αφήσεις ίχνη..

Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2008

Υπάρχουν και χειρότερα..

Πάει καιρός που έχω να γράψω....Και πιστέψτε με..Μπορεί να έχουν συμβεί τα πάνω κάτω...
Πήγα Κρήτη την προηγούμενη εβδομάδα, για το τριήμερο της 17 Νοέμβρη και εκεί που διασκέδαζα την ξεγνοιασιά μου..εκεί που ήμουν ήσυχη-ήσυχη..τσουπ!πατάω μια πέτρα,γυρίζει το πόδι μου,πέφτω κάτω...και ράγισμα!έτσι απλά!
Πάνε τόσα σχέδια που είχα κάνει..πάει η ανεξαρτησία μου..πάνε όλα....Κι όμως..από την πρώτη στιγμή το πήρα στην πλάκα..Λέω εδώ είμαστε!Υπάρχουν και χειρότερα..Δεν στεναχωρήθηκα πολύ..μόνο για την κλινική..Αλλά πραγματικά δεν σκέφτηκα ότι ήρθε το τέλος του κόσμου..Με έπαιρναν όλοι τηλέφωνο και μου έλεγαν κουράγιο..υπομονή..πωπω τι έπαθες στα καλά καθούμενα κτλ κτλ και τους παρηγορούσα όλους..και έλεγα..μα δεν είναι τόσο σημαντικό!υπάρχουν και χειρότερα...
Πράγματι..Υπάρχουν και χειρότερα...
Το επιμύθιο της όλης περιπέτειας είναι ότι..δεν πρέπει να προγραμματίζουμε τίποτα.Όλοι λέμε πρώτα ο Θεός..να έχουμε την υγειά μας..να είμαστε καλά..κτλ κτλ..Κανείς δεν το εννοεί όμως..Και εγώ έπρεπε να πάθω αυτό το μικρό και ίσως ασήμαντο ατύχημα για να καταλάβω ότι πρέπει να διασκεδάζουμε ουσιαστικά και βραχυπρόθεσμα..Να έχουμε καλοί διάθεση να αντιμετωπίζουμε τα "προβλήματά" μας..και πραγματικά!
Όλα θα πάνε καλά!
Αυτά για σήμερα.....

Δευτέρα 10 Νοεμβρίου 2008

Κυριακή..

Είναι Κυριακή σήμερα..μετά την θεατρική πάντα έχω όρεξη να γράψω κάτι..Σήμερα στέρεψαν οι σκέψεις..

Πώς πέρασε η εβδομάδα;
...

Για να σκεφτώ..καλά νομίζω..δεν παραπονιέμαι..βγήκα περισσότερο απ' ότι συνήθως..όμορφα μάλλον!Το μόνο που αποκομίζω από αυτήν την εβδομάδα-κ ελπίζω να μην είναι εφήμερο-είναι ότι παραδόξως νιώθω καλά!έχω αφήσει στην άκρη ότι υποτίθεται έπρεπε να με προβληματίζει..και νιώθω ευχάριστα για όλα όσα μου συμβαίνουν..από το να πάω στην λαϊκή μέχρι το να κάνω μπάνιο..δεν ξέρω πως ξεκίνησε αυτό..είναι σαν να ελέγχω τις σκέψεις μου..όταν με κάνουν να νιώθω δυσάρεστα,αλλάζω θέμα!κι όταν με κάνουν να νιώθω καλά,τις διατηρώ και προσπαθώ να τις απομνημονεύσω για παν ενδεχόμενο..

Επίσης..μου λείπει απίστευτα ο Φρόντο..και δεν νομίζω να αντέξω στην ιδέα ότι δεν θα τον δω,νωρίτερα από την πρωτοχρονιά..
Αυτά..νομίζω...

Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2008

Δύναμη...

Πέρα από τις σκέψεις..πέρα από τα παραμύθια..πέρα από κάθε τι που μας αποτελεί..Κρύβεται η δύναμή μας;;..
Κ τι είναι τελικά..;Αυτό που μας ωθεί να σηκωθούμε από το κρεβάτι μας ενώ όλα είναι χάλια..;ενώ όλα βρίσκονται στο τέλμα..;Δύναμη είναι αυτό που μας ωθεί να μετατρέψουμε τον πόνο σε κάτι ανύπαρκτο..;την κοροϊδία σε πραγματικότητα..;Δύναμη είναι αυτό που μας τυφλώνει και βλέπουμε την ζωή ωραία..;
Πρέπει να νιώθουμε δυνατοί εμείς οι άνθρωποι..γιατί έχουμε την δύναμη να καταστρέφουμε..και αυτή η δύναμη είναι που τελικά κυριαρχεί..και πονάει..

Δευτέρα 3 Νοεμβρίου 2008

Ταξίδι..

"Είναι μερικές μέρες που ξεκινούν όμορφα και γιατί όχι;καταλήγουν όμορφα..και το μόνο σύνθημά σου είναι..'δεν πάνε να @*^#* όλα'..
Εμείς να είμαστε καλά,να γελάμε,να απολαμβάνουμε την κάθε στιγμή, όχι γιατί μπορεί να είναι η τελευταία-ποτέ δεν υπακούμε σε κοινοτυπίες-αλλά γιατί πραγματικά εκείνη την στιγμή γουστάρεις να γελάσεις ανούσια, να πεις την χαζομάρα σου,να φερθείς ανάρμοστα για την ηλικία σου..
Μακάρι όλες οι μέρες να περνούσαν έτσι..(χωρίς σκέψεις...)
3.10.08
Καλώς ήρθες Νοέμβρη..μπορεί να αποδειχθείς γλυκός.."

Καλό ταξίδι λοιπόν..

Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2008

Σκέψεις...

Είναι φορές που θα ήθελα να μην έχω την ικανότητα της σκέψης..Αυτήν την εγκεφαλική λειτουργία που πραγματικά πιστεύω ότι όποιος μας δημιούργησε, την πρόσθεσε απλά για να μας τιμωρήσει..
Είναι τόσα τα δευτερόλεπτα που χάνονται σκεφτόμενοι τι θα κάνουμε..τι πρέπει να κάνουμε..τι δεν πρέπει να κάνουμε..τι θα συμβεί..τι θα μας ακολουθήσει..και πολλά πολλά άλλα..
Και ρε γαμώτο..δεν γουστάρω να σκέφτομαι..Θέλω να υπάρχω χωρίς ερωτηματικά..γιατί;τι;και πως;

Οι απαντήσεις έρχονται πάντα για τους καλά διαβασμένους..Και αυτό μάλλον είναι που τους δημιουργεί περισσότερο πρόβλημα..Οι απαντήσεις ποτέ δεν τους αρέσουν,επομένως ψάχνουν να βρούν άλλες..Και τι σημαίνει αυτό;;;;περισσότερες σκέψεις....

Μακάρι να μπορούσα να αφήσω τα πράγματα να κυλήσουν μόνα τους..

Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2008

Παραμύθι..

Σςςςς....
Το κεφάλι σκυφτό πάνω στο μαξιλάρι..Τα χέρια ανάμεσα στα πόδια για να τα ζεστάνουμε..Τα αυτιά ίσα ίσα που προβάλουν έξω από το πάπλωμα..μόνο και μόνο για να ακούσουν το παραμύθι..
Μια φορά και ένα καιρό..............

Εδώ πάλι με κλειστά τα μάτια,προσπαθώ να θυμηθώ ένα παραμύθι..όχι για κάποιο λόγο αλλά γιατί μου είπαν σήμερα ότι αν έλεγαν όλοι οι άνθρωποι ένα παραμύθι κάθε μέρα..ο κόσμος θα ήταν καλύτερος..γλυκιά θεωρία..

Επομένως..Βάζω στην τσέπη μου τους δράκους και τους μάγους..Τις πριγκίπισσες και τους πρίγκιπες..Τα ζώα που μιλούν..Το καλό και το κακό..και προχωρώ στο δικό μου παραμύθι...

Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2008

Θετική ενέργεια...

Ναι!Θέλω όλοι να κλείσετε τα μάτια σας και να σκεφτείτε κάτι όμορφο...
Όχι τα κλασικά, η ζωή είναι ωραία..ούτε θέλω να μεταβείτε σε ένα ήσυχο μέρος που όλα είναι ροζ....
Θέλω να κλείσετε τα ματάκια σας και να σκεφτείτε όλους τους ανθρώπους που είναι γύρω σας που αγαπάτε και σας αγαπούν..όλα τα πραγματάκια που σας κάνουν να χαμογελάτε..όλα όσα έχετε γύρω σας και αδιάφορα προσπερνάτε...
Απλά....χαμογελάστε...
(Εδώ ίσως ταιράζει το..Σφύριξε χαρούμενα μπορείς..Δες την φωτεινή πλευρά της ζωής!!!!)

Και για όσους απόρησαν με αυτήν την μεταστροφή μου..Τους ενημερώνω ότι είναι εφήμερη...Μην το παρακάνουμε κιόλας.. ;-)

Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2008

Θέλω άρα..Υπάρχω..;


Τι θέλω τι...μήτε ξέρω τι...


Όμορφα πάλι ε;Καθισμένη στο στενό δωματιάκι μου..Με όλα όσα θέλω...Να βασανίζουν το μυαλό μου..Μάλλον να το κρατούν σε εγρήγορση..

Πείθουμε τους εαυτούς μας τελικά ότι θέλουμε πράγματα...για να γίνουμε ευτυχισμένοι;..να νιώθουμε πλήρεις;για να νιώθουμε ότι ανήκουμε στο σύνολο;..να νιώθουμε ζωντανοί;..
Κι αν αυτό που θέλω δεν συμβαδίζει με αυτό που χρειάζομαι;..Ή πάντα αυτό που θέλουμε το χρειαζόμαστε κιόλας;..

Για μερικούς αυτό είναι το απαγορευμένο μήλο..

Αυτό που θέλω, δεν γίνεται πραγματικότητα και αυτό που χρειάζομαι, απλά δεν μπαίνω στον κόπο να το σκεφτώ..

Για άλλους ίσως αυτό να είναι η κινητήριος τους δύναμη...

Θέλω..άρα: μπορώ, προσπαθώ,επιδιώκω και (γιατί όχι;) καταφέρνω..

Επομένως..τι κάνεις;πως προχωράς..
Ονειρεύοντας;..

Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2008

Το μυστικό της επιτυχίας μου...

Δεν είναι φοβερό αν σκεφτούμε με πόση δεξιότητα καταφέρνουμε πάντα να μεγαλοποιούμε τα προβλήματά μας;
Και εγώ το κάνω αυτό..Τόσο πολύ..που φτάνω στο σημείο να παραπονιέμαι και για άσχετα πράγματα και στο τέλος να μην μπορώ να θυμηθώ ποιο ήταν το αρχικό μέγιστο πρόβλημα...

Επομένως..το μυστικό της επιτυχίας μου είναι ότι ξεκινάω τα παράπονα για κάτι που με ενοχλεί εκείνη την στιγμή..αρχίζω το παραλύρημα για την ζωή, που μου φέρθηκε άδικα και καταλήγω να ξεχνάω πιο είναι το πιο ενοχλητικό πράγμα τελικά στην ζωή μου..Δυστυχώς τις πιο πολλές φορές την πληρώνουν και οι γύρω μου...γιατί χωρίς κοινό δεν "λέει" η όλη παράσταση(!)..Έτσι αναμαλλιασμένη,μπερδευμένη και αποστωμένη..αρχίζω να γελάω και..συνειδητοποιώ με τι αηδίες κάθομαι και ασχολούμαι..
Επομένως..
παραπονεθείτε κάνει καλό..

Σάββατο 4 Οκτωβρίου 2008

Ελπίδα..

Ελπίδα..Λήθη..Δύναμη..

Αυτά έχω μαζεμένα στο κορμί μου..Στο μυαλό..

Ελπίδα..Όλα θα γίνουν καλύτερα..Όλα θα πάνε καλά..Όλα θα γίνουν όπως πρέπει..

Λήθη..Ξεχνάω τις μοναχικές βραδιές..Τα αλμυρά βράδια..Ξεχνάω πως είναι να ζεις κάτι όμορφο..Ξεχνάω να περιμένω..

Δύναμη..Για να μπορώ να στέκομαι και στα δυο μου πόδια..για να προχωρήσω..Για να μπορώ να σηκώνω όλο το βάρος της ψυχής μου..για να μείνω ζωντανή..

Τετάρτη 1 Οκτωβρίου 2008

Mr Fronto.. (part 2!)


























Αυτό είναι το μαναράκι μου(...)..Οι αρχικές φωτογραφίες είναι από το καλοκαίρι και οι τελευταίες από την τελευταία φορά που τον είδα..Enjoy yourself!

Αφιερωμένο σε όσους πιστεύουν πως η αγάπη δεν έχει όρια..

(Φροντουλίνι μου υπόσχομαι να έρθω όσο πιο γρήγορα μπορώ..)

Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 2008

Σιωπή;


Πώς να σωπάσω μέσα μου

την ομορφιά του κόσμου;
Ο ουρανός δικός μου
η θάλασσα στα μέτρα μου

Πώς να με κάνουν να τον δω
τον ήλιο μ'άλλα μάτια;
Στα ηλιοσκαλοπάτια
Μ' έμαθε η μάνα μου να ζω...

Στου βούρκου μέσα τα νερά
ποια γλώσσα μου μιλάνε
αυτοί που μου ζητάνε
να χαμηλώσω τα φτερά;



Στίχοι:Κώστας Κινδύνης
Μουσική:Σταύρος Ξαρχάκος
Πρώτη εκτέλεση:Νίκος Ξυλούρης

Πρωτοβρόχια..

Ανέβηκα Αθήνα το Σαββατοκύριακο..Περπαντώντας στους δρόμους της συνειδητοποίησα κάποια πράγματα...
  1. Έχασα την ικανότητα μου να μαντεύω αν θα δω κάποιον γνωστό σήμερα..(την γνωστή μέθοδο "παίζει το μάτι μου" για την ακρίβεια το δεξί..)Νόμιζα ότι είχα μια έκτη αίσθηση αλλά που....πάει κι αυτή..
  2. Τα πρωτοβρόχια τα έζησα στο χωριό μου, πριν μια εβδομάδα. και ένιωσα τόσο όμορφα..Δεν μπορώ να περιγράψω την αίσθηση της βροχής όταν πέφτει στα πρόσωπό μου..Το άρωμα της γης..Τον ουρανό..Και μόνο στο χωριό μου έχει η βροχή αυτήν την αίσθηση..πουθενά αλλού...
  3. Στην Αθήνα οι άνθρωποι είναι τόσο αδιάφοροι..τόσο βιαστικοί..Μπαίνουν..Βγαίνουν..στο Μετρό τόσο απαθείς..Καμία βλεμματική επαφή..Απλά θέλουν να φτάσουν στον προορισμό τους..Πρώτοι αν γίνεται..
  4. Είμαι πολύ απαιτητική με τους φίλους μου..μάλλον..
  5. Κυνηγούσα να προλάβω πάντα τον χρόνο..Παραπονιόμουν ότι δεν τον χείριστηκαν καλά οι δίπλα μου με αποτέλεσμα τις συνέπειες του να τις βιώνω εγώ..Αλλά γιατί βιάζομαι να έρθει η επόμενη μέρα?Ο επόμενος χρόνος..
  6. Τέλος(;), συνειδητοποίησα ότι η μοναξιά είναι η καλύτερη παρέα μου τόσα χρόνια..Πάντα εκεί..πάντα εκεί..
Αυτά για σήμερα..

Τρίτη 9 Σεπτεμβρίου 2008

Άλλη μια μέρα...

Ο χρόνος..

Τι σου είναι κι αυτός..
Ξέρεις πόσες παροιμίες έχουν γραφτεί γι' αυτόν;..Πόσο τον επιφημούν όλοι..Ο χρόνος τα γιατρεύει όλα..Όλα..

Θεός ο χρόνος.. Θεός..

Κι εγώ..Ένα απλό μερμυγκάκι..έχω να διαφωνήσω κάθετα σε τέτοιου είδους πεποιθήσεις..
Απλά διαφωνώ..Δεν θα παραθέσω επιχειρήματα..
Νομίζω ότι οι άνθρωποι θέλουν ακόμη μια φορά να ρίξουν την ευθύνη σε κάποιον άλλον..
Ξέρεις πόσα χρόνια περιμένω να μου φέρει κάτι όμορφο ο χρόνος ;Πόσα βράδια περιμένω να περάσουν, για να έρθουν αυτά τα όμορφα πρωινά που μου είχαν τάξει όλοι ότι θα φέρει;...
Και πάντα στέκω στο ίδιο σημείο και περιμένω..Με τα μάτια πότε κλειστά ( για να είναι έκπληξη) και πότε ανοιχτά ( για να δείξω ότι είμαι ώριμη και έτοιμη)..

Και ο χρόνος απλά περνάει..Και δεν τον ακολουθώ..δεν με περιμένει..
κι η ζωή, αν το καλοσκεφτείς, είναι μικρή..

Δεν συνεχίζω άλλο γιατί θα πέσει πολύ η ψυχολογία..
Αυτά νομίζω για σήμερα..

Δευτέρα 8 Σεπτεμβρίου 2008

Αυτό που θέλω..

Είναι κάτι βράδια ρε γαμώτο πολύ μοναχικά..Σε παίρνουν τηλέφωνο οι φίλες σου και σου λένε πόσο ωραία περνάνε με το καινούργιο αμόρε τους και εσύ χαίρεσαι πραγματικά..Ίσως περισσότερο απ' ότι θα χαιρόσουν για σένα..Αλλά μόλις κλέισει το τηλέφωνο αυτή η χαρά μετατρέπεται σε μελαγχολία και έπειτα σε απορία..Εγώ πότε επιτέλους θα ζήσω κάι παρόμοιο?

Έτσι αρχίζεις να ακούς μουσικούλα..Ξέρεις εσύ..Επιλέγεις κομμάτια που μόνο αυτά μπορούν να σε κάνουν να θυμηθείς όλες τις δυσάρεστες καταστάσεις..Όλα τα καταθλιπτικά συναισθήματα..

Είναι τόσο γελοίο..Κι όμως.. είναι η πραγματικότητά σου..

Επομένως..το πρωί σε βρίσκει πάλι μόνη..καθισμένη στο στενό δωματιάκι σου..προσπαθώντας να γίνεις αλχημιστής..

Το μυστικό όμως τελικά μπορεί να μην είναι στα συστατικά..

Κυριακή 7 Σεπτεμβρίου 2008

Τα λόγια πραγματικά είναι περιττά...

Σήμερα θα ήθελα να γράψω κάτι άλλο, αλλά επειδή σέβομαι τον Π. και την οικογένειά του δεν θα αναφέρω τίποτα..Μόνο ότι λυπάμαι..

Σάββατο 6 Σεπτεμβρίου 2008

Ησυχία..

Πολλά είπα λίγα έζησα και ξέμεινα εδώ πέρα
Το στόμα θάφτηκε βαθιά και οι λέξεις στον αέρα
Είπες, είπες για ξένες λύπες

Με δυο τραγούδια προσπαθώ όλους εσάς να πείσω
Μα ένα σας βλέμμα αρκεί για να πισωπατήσω
Είπες, είπες λέξη δεν είπες

Μα αν θα έπρεπε να τραγουδώ για όσα με πληγώνουν
Τα χείλη δεν θα τα άνοιγα θα τα άφηνα να λιώνουν
Ησυχία, ησυχία λέξη καμία

Γιατί όσα με πονούν βαθιά δεν έχουν σημασία
Όταν στα χείλη φτάνουνε χάνουνε
την ουσία
Η λέξη είναι μία, ησυχία, ησυχία



Στίχοι- Μουσική-Εκτέλεση: Αλκίνοος Ιωαννίδης

Ανοιχτή πληγή...

Έχω μια ανοιχτή πληγή στο σώμα μου..Την ματώνω μόνο όταν το θέλω εγώ..Και φυσικά θυμάμαι ότι την έχω, μόνο όταν το θελήσω εγώ..Και την ξύνω..Για να πονέσει..
Φοβάμαι μην μεγαλώσει, και μετά δεν θα μπορώ να την γιατρέψω..
Βασικά..Ούτως ή άλλως δεν μπορώ να την γιατρέψω..
Περιμένω σε ένα θαύμα της επιστήμης που θα την επουλώσει αμέσως..Αλλά ούτε αυτό θα έρθει ποτέ..
Κακή μέρα..
Τελικά είναι κακό να αφήνουμε τις πληγές μας ανοιχτές? Ή μήπως..το χειρότερο είναι να τις ξύνουμε συνέχεια..?

Όπως και να έχει, εμείς πάντα θα πονάμε το ίδιο..

Πέμπτη 5 Ιουνίου 2008

...Και έμεινα εδώ κάτω..

Παγιδευμένη σε μια ζωή που δεν μου ανήκει..Να αναπνέω τον αέρα που βρωμάει..Να σκέφτομαι άσκοπα για το μέλλον..Να ονειρεύομαι ό,τι δεν μπορώ να ζήσω..Να επιθυμώ κάποιον που δεν με θέλει..Να κλαίω και στην ουσία να μην βρέχονται τα μάτια..Να φωνάζω αλλά κανείς να μην με ακούει..
Ξεχασμένη εδώ..Πίσω στο χρόνο..

Σάββατο 31 Μαΐου 2008

Πενήντα απλές συμβουλές για τη σωτηρία του πλανήτη

1. Αποφεύγετε τις συσκευασίες μιας χρήσης.

2. Αποφύγετε όλα τα προϊόντα αμιάντου.

3. Χρησιμοποιήστε επαναφορτιζόμενες μπαταρίες.

4. Αντικαταστήστε τους κοινούς λαμπτήρες πυρακτώσεως με νέους λαμπτήρες

χαμηλής κατανάλωσης.

5. Προτιμήστε ανεμιστήρες οροφής αντί των ενεργοβόρων κλιματιστικών.

6. Χρησιμοποιήστε στα ψώνια σας μία πάνινη τσάντα αντί για πλαστική.

7. Αντικαταστήστε το συμβατικό σας ντους με ένα μοντέλο μικρότερης ροής

νερού.

8. Ανακυκλώστε το λάδι μηχανής του αυτοκινήτου σας. Δώστε το στο

συνεργείο και μην το ρίχνετε στην αποχέτευση.

9. Προτιμάτε να αγοράζετε αναψυκτικά σε επιστρεφόμενα γυάλινα μπουκάλια.

10. Αν χρειάζεστε είδη ξυλείας απαιτείστε πιστοποιητικά που να βεβαιώνουν ότι

δεν προέρχονται από αρχέγονα δάση.

11. Χρησιμοποιήστε απορρυπαντικά που δεν περιέχουν φωσφορικά άλατα.

12. Τοποθετήστε ένα πλαστικό μπουκάλι στο καζανάκι της τουαλέτας σας, για

να μειώσετε την ποσότητα νερού που κατακρατάται στο καζανάκι.

13. Βάλτε ηλιακό θερμοσίφωνα.

14. Προσπαθήστε να χρησιμοποιείτε εναλλακτικούς τρόπους μετακίνησης:

λεωφορεία, τρένα, μετρό, τραμ, τρόλεϊ, ποδήλατα ή ...περπάτημα.

15. Υποστηρίξτε τις τοπικές αγορές αγροτικών προϊόντων.

16. Χρησιμοποιήστε μη λευκασμένα φίλτρα καφέ.

17. Πειραματισθείτε με τα χορτοφαγικά γεύματα κατά προτίμηση βιολογικής

προέλευσης.

18. Μειώστε τα απορρίμματα προτού ακόμη αγοράσετε τα προϊόντα,

προτιμώντας αυτά με μικρή και φιλική προς το περιβάλλον συσκευασία.

19. Προτιμήστε τα οικονομικά “πράσινα” ψυγεία. Σώστε το όζον και το κλίμα

της Γης.

20. Εάν σχεδιάζετε ένα καινούργιο σπίτι, συμπεριλάβετε στα κατασκευαστικά

σχέδια συστήματα εξοικονόμησης ενέργειας.

21. Αναζητήστε το λογότυπο της ανακύκλωσης στα προϊόντα που αγοράζετε.

22. Αποφύγετε τα χλωριωμένα πλαστικά PVC.

23. Μαζέψτε το νερό της βροχής σε κουβάδες και χρησιμοποιήστε το για

πότισμα των φυτών σας. Έτσι, εξοικονομείτε νερό είτε από το δημοτικό

δίκτυο είτε από πηγάδια.

24. Προτιμήστε τα καταστήματα που προωθούν συγκεκριμένα προγράμματα

ανακύκλωσης.

25. Μην αγοράζετε προϊόντα που προέρχονται από ζώα ή φυτά που

κινδυνεύουν με εξαφάνιση (www.cites.org).

26. Τα βράδια του χειμώνα κλείνετε τα πατζούρια και τις κουρτίνες για να

κρατήσετε τη ζέστη στο χώρο σας.

27. Χρησιμοποιήστε επαναχρησιμοποιούμενα δοχεία για την αποθήκευση

τροφών στο ψυγείο σας αντί να τις καλύπτετε με αλουμινόχαρτο.

28. Η ποδηλασία βοηθάει στη διατήρηση καλής φυσικής κατάστασης, συμβάλλει

στη μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και επιβραδύνει το “φαινόμενο

του θερμοκηπίου”.

29. Φυτέψτε ένα δέντρο.

30. Ανακυκλώστε τις εφημερίδες και τα περιοδικά.

31. Εάν αποφασίσετε να φάτε σε εστιατόρια γρήγορου φαγητού (fast food),

ζητάτε πάντα επαναχρησιμοποιούμενα πιάτα και ποτήρια. Ούτως ή άλλως

πάντως, ξανασκεφτείτε το αν βρίσκεστε στον κατάλληλο χώρο.

32. Χρησιμοποιήστε λεβάντα για το σκώρο. Αποφύγετε τα τοξικά εντομοκτόνα.

33. Επιλέξτε, όπου είναι δυνατόν, υδροχρώματα και όχι λαδομπογιές.

34. Μειώστε, επαναχρησιμοποιήστε, ανακυκλώστε.

35. Αποφύγετε τα χημικά εντομοκτόνα. Χρησιμοποιείστε λεβάντα για την

καταπολέμηση του σκώρου.

36. Μη ξεχνάτε να σβήνετε όσα φώτα δεν σας χρειάζονται.

37. Αντί για κλιματιστικές συσκευές, αξιοποιήστε τις δυνατότητες φυσικού

δροσισμού.

38. Προτιμάτε χαρτιά που δεν έχουν προηγουμένως υποστεί λεύκανση με

χλώριο.

39. Προτιμάτε να αγοράζετε πιστοποιημένα βιολογικά προϊόντα.

40. Μην αφήνετε άσκοπα τις εστίες της ηλεκτρικής κουζίνας ανοιχτές.

41. Μην αφήνετε την τηλεόραση, το στερεοφωνικό ή άλλες ηλεκτρικές

συσκευές σε κατάσταση αναμονής (stand-by). Θα εκπλαγείτε εάν μάθετε

πόση ενέργεια καταναλώνουν σε αυτή την κατάσταση.

42. Μην αγοράζετε ψάρια πολύ μικρού μεγέθους. Δώστε μία ευκαιρία στη φύση

να αναπαραχθεί.

43. Φροντίστε για τη συντήρηση του λέβητα-καυστήρα στο σπίτι σας δυο φορές

το χρόνο. Εξοικονομήστε ενέργεια και χρήματα.

44. Προτιμήστε «έξυπνα» παράθυρα με διπλά τζάμια για εξοικονόμηση

ενέργειας.

45. Μειώστε, όσο αυτό είναι δυνατό, την κατανάλωση χαρτιού και υλικών

συσκευασίας.

46. Προτιμήστε το ντους από το μπάνιο στην μπανιέρα.

47. Αν ασχολείστε με την καλλιέργεια της γης, αποφύγετε τη χρήση του

βρωμιούχου μεθυλίου.

48. Αποφύγετε όλα τα προϊόντα που περιέχουν χλώριο ή παράγωγά του.

49. Διαμαρτυρηθείτε και μποϋκοτάρετε τις εταιρίες που προβάλλουν οικολογικό

προσωπείο, συχνά διαφημίζοντας δήθεν «πράσινα» προϊόντα, ενώ η

πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική.

50. Υποστηρίξτε τη Greenpeace.

GREENPEACE, Κλεισόβης 9, 106 77 Αθήνα, τηλ. 210-3840774, fax, 210-3804008, www.greenpeace.gr 9

Πέμπτη 29 Μαΐου 2008

Αλλιώτικη μέρα....

Ξύπνησα κεφάτη το πρωί
έδιωξα από πάνω μου την γκρίνια
έγιναν τα μάτια μου λουστρίνια
πήρα τη ζωή μου απ' την αρχή

Κοίταξα την πόλη τρυφερά
έδιωξα το σύννεφο το γκρίζο
ένιωσα σαν άστρο να γυαλίζω
μέσα σ' ανθρωπάκια σκοτεινά

Αλλιώτικη μέρα ανάβω φωτιά
σου λέω καλημέρα σε παίρνω αγκαλιά
Αλλιώτικη μέρα καλό ξαφνικό
μαζί μ' όλα τ' άλλα κι εμένα αγαπώ
μ' αγαπώ

Μέτρησα τον κόσμο δυο φορές
μέσα στα απλά ειν' τα ωραία
όπως όταν είμαστε παρέα
τι καλό που κάνει ένας καφές

Μέσα από παράπονα συρτά
ξέφυγε κι αλλάζει η ζωή μου
σήμερα γιορτάζει η ψυχή μου
κι όλα θα τα δω χρωματιστά

Αλλιώτικη μέρα ανάβω φωτιά
σου λέω καλημέρα σε παίρνω αγκαλιά
Αλλιώτικη μέρα καλό ξαφνικό
μαζί μ' όλα τ' άλλα κι εμένα αγαπώ
μ' αγαπώ

Στίχοι: Τασούλα Θωμαίδου
Μουσική: Τάκης Μπουγάς
Πρώτη εκτέλεση: Τάνια Τσανακλίδου



Όχι πως ήρθε η αλλιώτικη μέρα..Αλλά ήθελα να ξεγελάσω λίγο τον εαυτό μου..
Υ.Γ.( Το αφιερώνω στην αδερφή μου την Μαρία)


Λάθοι..

Τα χορταίνουμε καθημερινά..Είναι εύκολα αναγνωρίσιμα..Και πάντα..μα πάντα είναι αυτά που θυμόμαστε πρώτα..και δεν ξεχνάμε ποτέ..

Έχει νόημα να έχουμε επίγνωση αυτών ή απλά, όπως λέει και ο λαός, να κάνουμε τις πάπιες;..
Το μόνο που ξέρω σίγουρα είναι, ότι από μικρή δεν τα αποχωριζόμουνα ποτέ και επομένως δεν έλειπαν από την μέρα μου..

Είναι αλήθεια αυτό που λένε:"Από τα λάθη μαθαίνουμε;" Κι αν ναι..Στα πόσα λάθη έρχεται η μάθηση; Γιατί εγώ θα έπρεπε να έχω κερδίσει βραβείο Νόμπελ..

Βασικά..δεν έχει πλάκα να προσπαθούν να σε κάνουν να καταλάβεις το λάθος σου; Όλοι αυτοί οι μορφασμοί και οι χειρονομίες που ρυθμικά σε πείθουν.. ΕΙΣΑΙ ΛΑΘΟΣ!.. ή ΕΧΕΙΣ ΛΑΘΟΣ;

Συνεχίζω το κυνήγι πάλι απόψε..Το σωστό δεν είναι πάντα σωστό.. Κι όμως..το λάθος, τις περισσότερες φορες είναι πάντα λάθος..
Για να δούμε..
Καλή αντάμωση..

Δευτέρα 26 Μαΐου 2008

Αγάπη..

Που μπορείς να την βρεις;..και σε ποια μορφή;..και γιατί να είναι αυτός ο σκοπός στην ζωή μας; Να μας αγαπήσουν και να αγαπηθούμε.. Γιατί να είναι μια υποσυνείδητη επιθυμία, βιολογική ανάγκη και ίσως σωματική ικανοποίηση; Ή όλα τα παραπάνω είναι ίδια;
Από την στιγμή που γεννιόμαστε, αυτόματα μπαίνουμε στην αναζήτηση της..
Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι γιατί στην απουσία της νιώθουμε κενοί;..και την αποζητάμε..Όπως επίσης γιατί πονάμε όταν μας την δίνουν λάθος άνθρωποι με λάθος τρόπο;..

Συμπεράσματα..
  1. Η αγάπη έχει πολύ δύναμη και έχοντας την οι άνθρωποι αποκτούν κι αυτοί δύναμη..Γι' αυτό μάλλον την κυνηγάμε..Για να νιώθουμε δυνατοί..
  2. Η αγάπη είναι αυταπάτη..Επομένως οι άνθρωποι που νομίζουν ότι αγαπούν ή τους αγαπούν ζουν σε μια αυτάπάτη..Κ έτσι νομίζουν ότι είναι ευτυχισμένοι..
  3. Η αγάπη είναι καταφύγιο..Εκεί κρύβεσαι από τους φόβους, τις αμφιβολίες, την απόρριψη..Επομένως νιώθουμε προστασία..
  4. Η αγάπη είναι κλουβί..Γίνεσαι φυλακισμένος κάποιου που επέλεξες και επέλεξε.. και ζεις εκεί γιατί έτσι ορίζουν οι κανόνες.. αλλά και οι περιστάσεις..
  5. Η αγάπη είναι υποκειμενική..Κανείς δεν ξέρει ποτέ αν έχει αγαπήσει αρκετά ή ελάχιστα..Επομένως ο καθένας αγαπάει με τον τρόπο του..
  6. Η αγάπη δεν είναι μετρήσιμη..Κανείς δεν ξέρει αν αγαπάει πολύ ή λίγο..Απλά αγαπάει..
  7. Η αγάπη προσαρμόζεται ανάλογα με τις ανάγκες του ατόμου που επιλέγουμε να αγαπήσουμε..Επομένως εξατομικεύεται για να μην απογοητεύσουμε κανέναν..
  8. Η αγάπη είναι ένα απρόσμενο ταξίδι..Ξεκινάς από νωρίς, πολύ καλά οργανωμένος, για να μην βρεις κίνηση..Στην πορεία όμως συναντάς πολλά φανάρια που είναι κόκκινα..ο δρόμος έχει λακκούβες και ξαφνικά διαπιστώνεις ότι δεν έχεις άδεια οδήγησης!..
Aυτά νομίζω για σήμερα..
Υ.Γ. Θυμήθηκα το " Η αγάπη ορμάει μπροστά" του Αγγελάκα)

Πέμπτη 22 Μαΐου 2008

Η επανάληψη μητέρα της μαθήσεως..

Εδώ και κάμποσο καιρό έχω πιάσει τον εαυτό μου να ζει, να αισθάνεται, να υπάρχει για τα ίδια πράγματα..
Είναι περίεργο συναίσθημα, όταν συνειδητοποιείς ότι για πολύ καιρό μένεις στάσιμη.. Έτσι συνηθίζεις την καθημερινότητά σου και δεν αναζητάς τίποτα άλλο. Δεν είσαι ικανοποιημένη βέβαια, αλλά δεν έχεις κανένα κίνητρο να αλλάξεις τρόπο ζωής..
Είναι τραγικό!..Ξυπνάς κάθε πρωί, έχοντας όλη την καλή διάθεση να αλλάξεις τον κόσμο και απλά ο κόσμος δεν είναι διαθέσιμος για σένα..

Το επόμενο το αφιερώνω στην Βάγια..
Έτσι, καθισμένη, πάλι στο στενό μου δωμάτιο, ζω πάλι την ίδια μονοτονία που τόσο αγαπώ..
Κάθε μέρα, τα πράγματα θα είναι ίδια και θα φαντάζουν ακόμα πιο ίδια όταν θα ξαπλώνω στο κρεββάτι κάθε βράδυ για να κοιμηθώ..
Έτσι..
Έτσι, θα κυλάει η ζωή μου..Δεν έχω τίποτα να περιμένω μάλλον..
Έτσι..
Η ίδια μονοτονία που τόσο αγαπώ..
5.03.08

Τετάρτη 21 Μαΐου 2008

Η κλήση σας είναι σε αναμονή..

Ένα αεράκι θα φυσήξει στην Αθήνα
θα ταξιδέψουμε ξανά σ' εκείνα
με μια ανάγκη σα μεγάλη πείνα
για τη χαμένη μας ισχύ

Ένα αεράκι θα μας φέρει κάτι
που 'χουμε κρύψει κάτω απ' το κρεβάτι
αφού μοιράσαμε με το κομμάτι
ό,τι μπορεί κι ανησυχεί

Ένα αεράκι
σε σκόρπια φύλλα και ζωές
θα δώσει λύση...
από ένα τόσο δα μικρό παραθυράκι
που κάποιος ξέχασε να κλείσει

Ένα αεράκι ξαφνική ανάσα θα 'ρθει
και θα αλλάξει τις γραμμές του χάρτη
ένας Γενάρης αγκαλιά στο Μάρτη
κι εμείς θα ψάχνουμε παλτό

Ένα αεράκι θα μας πει την ιστορία
σα μια μεγάλη και τυχαία συγκυρία
κι εμείς θα μπούμε τη μεγάλη τιμωρία
γιατί δεν έχουμε εαυτό...

Στίχοι:Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Μουσική:Θέμης Καραμουρατίδης
Πρώτη εκτέλεση: Νατάσα Μποφίλιου


Δεν ξέρω αν είναι καλό ή κακό..Αλλά είμαι κι εγώ ένας από αυτούς που περιμένουν ένα αεράκι ή έστω λίγο φως να μπει από το τόσο δα μικρό παραθυράκι που -σκόπιμα ίσως- ξέχασαν να κλείσουν..

Σάββατο 17 Μαΐου 2008

Mr Fronto..




Αυτός είναι ο μπόμπιράς μου..Τον λένε Φρόντο, είναι 40 ημερών και είναι πανέμορφος..









Κυριακή 4 Μαΐου 2008

Διακοπές..

Τρίτη 22 Απριλίου

‘Εχω μέρες να γράψω..Δεν είχα το χρόνο..Τώρα είμαι στο κρεββάτι μου στο χωριό..Κατέβηκα για Πάσχα..

Ο λόγος που δεν είχα χρόνο ήταν 5 ψυχούλες νεογέννητες που κάποιος ανεύθυνος τις άφησε σε μια σακούλα στην τύχη τους..Κ βρέθηκαν στα χέρια μου με δική μου πρωτοβουλία γιατί πίστεψα ότι είχαν το δικαίωμα να ζήσουν και ίσως μπορούσα να τις βοηθήσω στο ελάχιστο..

Έφτασα χθες το πρωί Κρήτη..Πήγα αμέσως στην κτηνίατρο..Μου έδωσε ελπίδες ότι θα ζήσουν..Μέχρι να φτάσω στο χωριό μου, είχα μία απώλεια..Ήταν πολύ αδύναμο, το ξέρω, δεν είχε μεγαλώσει καθόλου αλλά νόμιζα ότι μπορούσε να τα καταφέρει..Σήμερα το πρωί καθώς πήγαινα να τα ταίσω διαπίστωσα ότι και ένα άλλο είχε πεθάνει..Το πιο ζωηρό μάλιστα..Πήρα αμέσως τηλέφωνο την κτηνίατρο..Η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά..

Σήμερα λογικά(δεν ξέρω την ακριβή ημέρα γεννήσεως) συμπληρώνουν 2 εβδομάδες ζωής..

Απλά..Αναρωτιέμαι..Με ποιο δικαίωμα έβαλε 5 νεογέννητα κουτάβια σε μια σακούλα και τα πέταξε στο δασάκι στα ΤΕΙ..Κακία λέγεται; Ανευθυνότητα; Ελάχιστη μόρφωση; Απανθρωπιά; Πώς ονομάζεται αυτή η κίνηση; Τα ζώα δεν έχουν ψυχή; Δεν καταλαβαίνουν;Τι;Τι;

Τα έχω με όλους όσους ενώ δεν έχουν την διάθεση, τον χρόνο, την ενημερότητα για τις ευθύνες των σκυλιών( και όλων των ζώων) παίρνουν ένα, έτσι για να λένε ότι έχουν ένα κατοικίδιο..Τα έχω με όλους όσους ενώ το θηλυκό σκυλί τους μένει συνέχεια έγκυος προτιμούν να πετάνε τα κουταβάκια από το να της κάνουν στείρωση..Δεν συζητώ καν το ενδεχόμενο να προσέχουν τις γόνιμες μέρες της και να φροντίζουν να την κρατάνε σπίτι..Τα έχω με τα κράτος που με την σειρά του αδιαφορεί πλήρως για την τύχη τους..Εδώ για άλλα ζητήματα ,ποιο σημαντικά ίσως, είναι άχρηστο , τα αδέσποτα θα βοηθούσε; Πήρα τηλέφωνο στην Μέριμνα Πατρών, μιας και είναι φιλοζωϊκή οργάνωση..Να γελάσω πάλι; Ή να βάλω τα κλάματα; «Κοπελιά δεν μπορούμε να τα αναλάβουμε, γιατί είναι πολύ μικρά και χρειάζονται ειδική φροντίδα.Εμείς εδώ κλείνουμε στις τρεις..Ποιος θα τα φροντίζει μετά; Φέρτα εσύ αν θες, αλλά δεν νομίζω να ζήσουν.» Ουδέν σχόλιον..

Είμαστε γελοίοι εμείς οι άνθρωποι (= ανώτερα θηλαστικά ζώα με νόηση και έναρθρο λόγο, λογικά και κοινωνικά)..Κοιτάμε πως θα αποφύγουμε τυχόν ευθύνες ( οι υποχρεώσεις που έχει κάποιος να λογοδοτήσει για τις πράξεις του//το σύνολο των συνεπειών σε βάρος κάποιου για την παραβίαση ηθικής αρχής) με τον πιο γρήγορο και ανώδυνο τρόπο για εμάς..

Ελπίζω όταν επιστρέψω Πάτρα να έχω τρία μέσα στο καλάθι, στο οποίο τα έφερα(να ευχαριστήσω την Λαμπρινή που μου το δάνεισε..).

Πέμπτη 24 Απριλίου

Είχα άλλη μια απώλεια και περιμένω την τέταρτη..Νιώθω άχρηστη..Τόση ταλαιπωρία και γι’ αυτά αλλά και για μένα και τελικά να μου πεθάνουν;Ειρωνία..Δεν ήξερα που να τα δώσω.. Μάλλον, με διευκόλυναν..

Μέσα σε όλα αυτά,μαθαίνω ότι πέθανε και ο Τζουζέπε..Αναρωτιέσαι μετά..Αξίζει να στεναχωρηθώ για κουτάβια από την στιγμή που χάνονται νέοι άνθρωποι στην άσφαλτο; Περίεργες διακοπές..

Δευτέρα 28 Απριλίου

Έμεινε μοναχούλης ο μπόμπιρας..Φρόντο θα τον βγάλω!Αν τα καταφέρει τελικά..Τον έχω στην αγκαλιά μου όλη μέρα..Τον καλόμαθα!..Ας είναι όμως..Είναι πανέμορφος..

Βγήκα χθες..Αγνώριστος ο τόπος μου..Πολλά έχουν αλλάξει βέβαια, αλλά κανείς δεν το παραδέχεται..Τέλος πάντων..Σκεφτόμουν τόσα πολλά να γράψω χθες το βράδυ αλλά τα ξέχασα!..Αυτά υποθέτω..

Σάββατο 3 Μαΐου

Ξημερώματα..Δεν με παίρνει ο ύπνος αν και είμαι πολύ κουρασμένη..Φεύγω σήμερα..Πως πέρασαν οι μέρες δεν το κατάλαβα!Δεν ξεκουράστηκα καθόλου..Σκέφτομαι ότι όταν θα φτάσω Πάτρα οι δουλειές που έχω να κάνω είναι ατελείωτες..Δεν διάβασα και καθόλου..Τέλεια!

Πέρα από όλα αυτά, νιώθω μια θλίψη..Είναι η ίδια που αισθάνομαι κάθε φορά που φεύγω..Είναι το συναίσθημα που με αγχώνει ότι γυρίζω πάλι στα ίδια..Στην ρουτίνα μου, όπου ο χρόνος κυλά χωρίς να τον εκμεταλεύομαι και περνά χωρίς να με αγγίζει και να τον χαίρομαι..Σκέφτομαι μακροπρόθεσμα ενώ προσπαθώ να βρω αδιέξοδο στο τώρα..Και με πληγώνει που ζω ξέροντας ,ότι το τώρα μου είναι ανιαρό και ότι ψάχνω το αύριο απελπισμένα μπας και είναι καλύτερο..Μια ζωή κυνηγός δηλαδή..Κυνηγός, που όμως φοβάται να βρει το θήραμά του..

Αυτά για σήμερα..Καλή αντάμωση στην Πάτρα..

Πέμπτη 3 Απριλίου 2008

Σήμερα...

Σ΄έχω βρει και σε χάνω
δανεική παρουσία
έχω τόσα να κάνω
και δεν έχουν ουσία

όπου είσαι πηγαίνω
δίχως λόγο να πάω
με τους φίλους σου βγαίνω
επαφή να κρατάω

Κάποιες μέρες ακούω
στη σιωπή τη φωνή σου
πάνε μέρες που λείπεις
κι είμαι ακόμα μαζί σου

σε ρωτάω τι έχεις
και σου λέω καλημέρα
σ΄αγαπάω μην τρέχεις
είσ΄ακόμα εδώ πέρα

Προσπαθώ να ξεχάσω
όμως κάτι συμβαίνει
ό,τι όμορφο πιάσω
να το δεις περιμένει

Σ΄ έχω βρει και σε χάνω
Σ΄έχω βρει...
Και σε χάνω...

Σ΄έχω βρει και σε χάνω
σταθερή μου αξία
η ζωή μου σε τάξη
κι η καρδιά σ΄αταξία


Έχεις γίνει συνήθεια
και το μόνιμο θέμα
σου δανείζω αλήθεια
να πληρώνεις το ψέμα

Κάποιες νύχτες στους δρόμους
σε τρακάρω τυχαία
είν΄αμάξια οι μόνοι
και οι σχέσεις τροχαία

στα παλιά μας τα στέκια
όπως πάντα συχνάζω
είχα πει πως θ΄αλλάξω
κι όσο αλλάζω σου μοιάζω


Σ΄έχω βρει και σε χάνω
Σ΄έχω βρει...
Και σε χάνω...
Σ΄έχω βρει και σε χάνω


Στίχοι:Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Μουσική:Θέμης Καραμουρατίδης
Πρώτη εκτέλεση: Νατάσα Μποφίλιου



Απλά υπέροχο..